Prawa autorskie
Informacje dla osób chcących prowadzić warsztaty świecowe po moich warsztatach
CZYM SĄ WARSZTATY?
Warsztaty są określonym programem nauki różnych technik tworzenia świec. Techniki są:
1) albo wiedzą powszechną (gdyby ktoś poświęcił czas na eksperymentowanie po uprzednim szukaniu informacji w sieci, zapewne nie musiałby brać udziału w warsztatach, bo sam zdobyłby wiedzę, jak wykonać poszczególne efekty w świecach. To jest kwestia decyzji: wydać pieniądze i nauczyć się czegoś w kilka godzin czy nie wydawać pieniędzy na warsztaty, ale spędzić kilkaset godzin na poszukiwaniu informacji w internecie i na próbach),
2) albo autorskim opracowaniem tej powszechnej wiedzy. Np. millefiori to starożytna technika, stosowana w szkle. W czasach współczesnych zaadaptowana do modeliny, cukru, wszelkich mas plastycznych, również świec. W Afryce istnieje np. fabryka świec millefiori, które są wykonywanie w określony sposób: używa się wielkich maszyn, specjalnej parafiny, wody, zespołu czynności. Ktoś także projektuje tam wzory. Ja opracowałam moją własną odmianę tej techniki, bez wykorzystania specjalnych narzędzi, inspirując się tradycyjną szklaną i modelinową techniką millefiori, metodą prób i błędów.
Z CZEGO SKŁADAJĄ SIĘ WARSZTATY?
Na warsztatach techniki (zarówno te będące powszechnym dziedzictwem kultury, jak i opracowane autorsko przeze mnie) układam w określony program, czyli metodę nauczenia uczestników tej wiedzy, i projektuję świece-przykłady. Niektóre świece-przykłady są odmianami wiedzy powszechnej, jak np. świece z kostek kolorowej parafiny, świece z zaciekami, świece z wypukłym suszem, świece formowane w kwiaty, świece słodycze. Inne są zaprojektowane przeze mnie specjalnie na dane warsztaty: np. świece meduzy, świece stosy listów, lampiony obrazkowe, świece minerały. Świece-przykłady są jedynie nośnikami wiedzy technicznej. Krótko mówiąc, uczę technik poprzez przykłady, a nie wykonywania przykładów.
WIEDZA POWSZECHNA – PROJEKTY AUTORSKIE
Warsztaty są zjawiskiem złożonym z wiedzy powszechnej i projektów autorskich. Gdy prowadzę warsztaty, nie ceduję na uczestnika moich praw autorskich dotyczących moich projektów używanych podczas warsztatów oraz metody mojego autorskiego opracowania technik. Do uczestnika należy wiedza powszechna (którą zdobyłam, eksperymentując, poszukując i poświęcając czas niejako za uczestnika – oszczędzając jego czas) oraz wiedza przekazana przez moje autorskie opracowanie technik. Ta wiedza o technikach stanowi bazę do własnych poszukiwań i dalszej nauki uczestnika. Ta wiedza daje podstawy, które pozwalają rozwijać i modyfikować techniki oraz tworzyć własne projekty.
Oczywiście każdy uczestnik może tworzyć w ramach ćwiczenia te świece, które wykonywał na warsztatach, tak długo, jak jest mu to potrzebne. Może poprzestać tylko na tych projektach i nigdy nie zaprojektować nic własnego. Póki to jest twórczość dla siebie, a nie komercyjna, ma pełne prawo wykonywać świece warsztatowe w każdej ilości. Jeśli jednak uczestnik rozpoczyna sprzedaż takich świec, może naruszyć moje prawo autorskie do projektu, jeśli nie odróżnia wiedzy technicznej od przykładu użytego do nauki i demonstracji na warsztatach i jeśli sprzedaje moje autorskie projekty warsztatowe.
RÓŻNE POTRZEBY I PODEJŚCIA DO WIEDZY Z WARSZTATÓW
Cieszy mnie, gdy widzę, że przekazana przeze mnie wiedza pracuje, to znaczy stała się bodźcem do własnych poszukiwań uczestnika moich warsztatów, a trudno mi się cieszyć, gdy widzę, że uczestnik nie umie się oderwać od konkretnego projektu i w kółko tylko go powiela, nie rozwijając się. Oczywiście ma prawo! Każdy z nas jest inny i nie każdy musi zostać mistrzem świecarskim 😉 Można robić świece po prostu dla relaksu. Gdybym wróciła do dziergania, to pewnie zrobiłabym sobie czapkę i poncho, może sweter, nie pretendując do bycia światowej sławy kreatorem robienia na drutach. No i oczywiście nie przeprowadziłabym żadnych warsztatów z dziergania, choćby mi ktoś szalony obiecywał za to złote góry.
KIEDY MOŻNA ZACZĄĆ WŁASNE WARSZTATY
Jeśli ktoś zaraz po moich warsztatach chce sam robić warsztaty świecowe, to mam uzasadnione podejrzenie, że będzie kopiował mój program, naruszając moje prawa autorskie. By dojść do uczenia innych, trzeba samemu wykonać minimum 30-200 różnych świec, w zależności od techniki. Oczywiście to nie przemówi do osób, które mają zwyczaj robić warsztaty „ze wszystkiego”. Jeśli się robi warsztaty ze wszystkiego, to one są na bardzo podstawowym poziomie, bo nie sposób znać się wybitnie na kilkunastu technikach. Można też w ten sposób zrobić warsztaty „świecowe”. Zaprosić ludzi do wykonania bardzo prostych świec i modlić się, żeby się wszystko udało. Bo dopiero doświadczenie pozwala odpowiedzieć na pytanie, dlaczego coś się nie udało za trzydziestym razem, skoro udawało się 29 razy dotąd. I oczywiście na takie warsztaty przyjdą chętnie uczestnicy, którzy (z braku takiej potrzeby lub z niewiedzy) chcą „tylko zrobić ładną świecę”. Ale dla tych uczestników wypada przygotować własny program.
KONKRETNIE. CZEGO TAK NAPRAWDĘ UCZYSZ SIĘ NA POSZCZEGÓLNYCH WARSZTATACH:
Każdy warsztat u mnie to ćwiczenie i utrwalanie wiedzy o parafinie. Ja przez 12 lat robiłam tylko moje świece. Tak dobrze poznałam parafinę, że potem mogłam wymyślić różne warsztaty, nawet z technik, których nie wykorzystywałam do Świec Osobistych.
Na warsztatach ROŚLINY nie uczę, jak zrobić moje Świece Osobiste, ale jak różnymi technikami zatapiać lekkie, płaskie (lub trójwymiarowe) elementy (akurat rośliny) w parafinie w taki sposób, żeby te elementy były widoczne (także z efektem trójwymiarowości) i żeby powstała bezpieczna w wypalaniu świeca.
Na warsztatach KOLOR nie uczę, jak zrobić np. świecę „bukiet kwiatów”, tylko jak zrobić świecę z kolorowej parafiny w stanie stałym, pociętej na kawałki, i parafiny gorącej. Nie uczę, jak zrobić „lampion sześcienny z obrazkami”, tylko jak używać kolorowej parafiny stałej, półpłynnej i płynnej do różnych efektów. Uczę różnych sposobów barwienia świec i różnego wykorzystania koloru.
Na warsztatach FORMOWANE nie uczę, jak zrobić stos listów, meduzę i kwiat, tylko jak formować parafinę w różne kształty, jak tworzyć w niej faktury, jak ją obrabiać i jak z takiej parafiny zbudować świecę (budowa bryły), która będzie się dobrze paliła.
Na warsztatach MILLEFIORI nie uczę, jak zrobić „skrzydło motyla” oraz „wzorki”, tylko jak postępować z parafiną, żeby dało się ją formować, ciąć i łączyć jak plastelinę, by tworzyć takie efekty, jakie są właściwe millefiori w szkle, modelinie, cukrze.
Na warsztatach SŁODYCZE nie uczę, jak „piec” ciasta, torty i lody ;), tylko jak pracować z parafiną, żeby tworzyła struktury imitujące zarówno te słodycze, jak i inne struktury.
Na warsztatach MINERAŁY nie uczę geologii ;), ale jak naśladować struktury minerałów i tworzyć bryły świec.
MIEJSCE W CAŁYM SPEKTRUM
Nawet po pobieżnym przejrzeniu internetu wie się, że moje warsztaty to dosłownie ułamek tego, co można zrobić ze świecami. Jest wiele innych technik lub pomysłów wykorzystania znanych technik. Jest zatem wielkie pole do stworzenia własnego programu ciekawych świec.
DOŚWIADCZANIE MATERIAŁU
Jeśli zatem chcesz prowadzić warsztaty, ucz się i ćwicz, wykorzystując wiedzę o parafinie, jaką Ci przekazałam, a nie wiedzę, jak zrobić tę czy tamtą świecę. Jeśli będziesz mieć wiedzę i doświadczenie, stworzysz własne projekty na własne warsztaty. Znając właściwości parafiny, będziesz z łatwością wymyślać nowe formy, własne formy. Mistrzostwo w świecach to także wiedza o knotach, rodzajach parafiny, dodatkach do parafiny, o innych woskach, o temperaturach i czasie (parafiny, zalewania, stygnięcia). Zna się różne „sztuczki” pozwalające uzyskać różne efekty.
Będziesz to wiedzieć z doświadczenia, własnego! Będziesz wiedzieć, jak coś zrobić jednym sposobem, ale i to, że to samo można zrobić innym sposobem. Ta wiedza będzie Twoja własna i na jej podstawie z łatwością ułożysz własny program.